شبي پسر كوچكي يك برگه كاغذ به مادرش داد. مادر كه در حال آشپزي بود، دست هايش را با حوله اي تميز كرد و نوشته ها را با صداي بلند خواند. او با خط بچه گانه نوشته بود:
صورت حساب:
مسواك زدن: هزار تومان
مرتب كردن اتاق خوابم: دو هزار تومان
مراقبت از برادر كوچكم: دو هزار تومان
بيرون بردن سطل زباله: هزار تومان
نمره رياضي خوبي كه امروز گرفتم: پنج هزار تومان
جمع بدهي شما به من: يازده هزار تومان
مادر به چشمان منتظر پسرش نگاهي كرد. چند لحظه خاطراتش را مرور كرد. قلم را برداشت و پشت برگه صورت حساب او اين عبارات را نوشت:
بابت سختي نه ماه بارداري كه در وجودم رشد كردي؛ هيچ
بابت تمام شب هايي كه بر بالينت نشستم و براي سلامتي ات دعا كردم؛ هيچ
بابت تمام زحماتي كه در اين چند سال كشيدم تا تو بزرگ شوي؛ هيچ
بابت غذا، نظافت تو و فراهم كردن سرگرمي هايت، هيچ
و اگر تمام اينها را جمع بزني خواهي ديد كه هزينه عشق واقعي من به تو هيچ است.
وقتي پسر آنچه را كه مادرش نوشته بود خواند، چشمانش پر از اشك شد و در حالي كه به مادرش نگاه مي كرد، گفت: «مامان دوستت دارم.»
آنگاه قلم را برداشت و زير صورت حساب نوشت: قبلاً به طور كامل پرداخت شده است!
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: